به نام خدا
ازپزشک دهکده تا پزشک غمکده
چندیست برای چندمین بار شاهد پخش دو سریال تلویزیونی ایرانی و امریکایی هستیم که شخصیت اصلی و محوری هر دو مجموعه یک پزشک متعهد و مسئول است. در پزشک دهکده بانوی طبیبی در پی معرفی و ابراز هویت حرفه ایش به جامعه ای روستایی است و ناگزیر به تحمل رفتارها و گفتارهای سرزنشگر و جاهلانه جماعتی که وجود یک متخصص زن را در جامعه مردسالارش بر نمی تابد و لذا هر از گاهی به ایجاد اختلال و کارشکنی در خدمات رسانی اش می پردازند و در نهایت در گذر زمان این بانوی متخصص موفق می شود با هوش و درایتش و البته حمایت خانواده اش خود را به عنوان یک پزشک حاذق به جامعه بشناساند. اما در این سو در سریال دیدنی و تامل برانگیز *روزگار قریب*ما در پی حوادث دردناک تاریخی و مرور درد و رنج هایی که در ادوار گذشته بر مردم تحت ظلم و فقرمان رفته است شاهد پیدایش کودکی هستیم که با درک عمیق اوضاع نابسامان بهداشتی و اقتصادی اقشار جامعه و حمایت پدر نسبتا برخورداری که طعم تلخ فقر و فلاکت را چشیده است در پی تحصیل پزشکی در غرب بر می آید و به شوق خدمت به جامعه محرومش به کشور باز می گردد و در کسوت یک پزشک متعهد و مسئول در کنار امر طبابت بیماران به ایفای نقش هایی می پردازد که  گاهی در مخیله آدمی نمی گنجد، در زمانه ای که کمتر کسی جرات نقد سلطنت را دارد بی محابا مواضعش را آشکارا بر زبان می آورد و از درمان مبارزان سیاسی در بدترین شرایط هم اجتناب نمی کند و عجب آنکه در مقاطعی با تحمل درد جانکاه از ارائه خدمات پزشکی و تعامل انسان دوستانه با بیمارانش شانه خالی نمی کند. در روایتگری این دو پزشک، یکی برای حفظ هویت فردی و حرفه ای و تصاحب جایگاه اجتماعی اش تلاش می کند و دیگری در روزگاری قریب و ملال آور در پی ایفای متعهدانه نقش پزشکی است که با بیماران خود همذات پنداری کرده تا جایی که گویا درد آنان را درد خود قلمداد کرده و از ارائه هر خدمت حرفه ای و انسان دوستانه دریغ نمی ورزد.
با دیدن این دو سریال می توان بخوبی بر سنگین و دشوار بودن مسئولیت فردی و اجتماعی یک پزشک پی برد و دریافت که چگونه می توان در اوج منزلت اجتماعی چون فرشته ای  متواضعانه و با خلوص بی توجه به عرف و انضباطات حرفه ای به جامعه نیازمند و محروم خدمت کرد و نمونه ای متعالی از  پزشک متعهد و مسئول شد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
محمد مهدی فتوره چی
مدیرکار گروه رسانه های نوین و خانواده