دانش و آزادگی و دین و مروت
این همه را بنده‌ی درم نتوان کرد (ابونصر فارابی)


عالم عارف و وارسته، مرد نازنین، نجیب، مهربان، انسان، خاضع و منصف، سید محمود دعایی در سالگرد قیام ۱۵ خرداد دعوت حق را لبیک گفت و به ملکوت اعلی پیوست. چه خوب استاد شفیعی کدکنی آن انسان کامل را در بیتی از فارابی توصیف کرد. عجب نیست که روح آن وجود نازنین و مجاهدِ همراهِ روزهای سخت امام در نجف و قم باید در چنین روز ماندگاری که مبدا حرکت انقلاب شد قفس تن را رها کند و به پیر و مرادش امام خمینی (ره) ملحق شود. کمتر روزنامه نگاری را می‌توان نام برد که چهار دهه بدون جانبداری سیاسی و سیاسی کاری و اثر بخشی از جریان فکری خاصی در انعکاس اخبار موثق تا این اندازه توفیق داشته باشد. روزنامه اطلاعات در زمان مدیریتش مامن اهل ادب و هنر و محملی برای قلم فرسایی های چهره‌های فاخر و روشنفکر و اغلب دانشگاهی بود. دعایی وامدار و مجیزگوی هیچ سیاستمداری نبود و هماره و در همه حال، جانب حق و انصاف را نیکو پاس می‌داشت. از پیوستن به صف اول گردهمایی‌ها و جماعات بشدت می‌گریخت و دل در رهن مردم داشت و در انبوه توده‌ها گم بود. محمود دعایی که حمد و ثنای حضرت دوست بدرقه‌ی راهش باد به سان عبد صالح با روحی آرام به دیار حق شتافت و از شمار دو چشم یک تن کم شد و زشمار خرد، هزاران بیش گردید.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
مرکز مطالعات زنان و خانواده دانشگاه تهران درگذشت آن چهره‌ی فرهیخته و مبارز را که تا آخرین نفس در حفظ و پاسداشت ارزش‌های انقلابی و فرهنگی مجاهدت کرد به جامعه علمی و دانشگاهی و دوستداران و یارانش تسلیت گفته و همچون آن یاور قدیمی امام با آرمان‌های بلند انقلاب پیمانی مجدد می‌بندد.